کد مطلب:39313 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اهل بيت

با توجه به خطبه خواني خانم حضرت زينب (س) در مقابل جمع كثير اعراب در واقعه كربلا، و سخن خانم فاطمه زهرا (س) (زن بهتر است كه هيچ مرد نامحرمي او را نبيند) چگونه مي شود بين اين دوسخن را جمع كرد؟ آيا صرف در اجتماع بودن زن در اسلام نهي شده يا با توجه به حدود مقرر مي شود در جامعه (چرا نظر مذهبيون راجع به حضور زن آنقدر جاهلانه و متعصبانه است؟)

در خصوص سؤالي كه بيان فرموديد چند نكته قابل توجه مي باشد:

1ـ امر به معروف و نهي از منكر همانطور كه بر مرد واجب است بر زن نيز واجب است منتهي بايد شرايط آن حتماً در نظر گرفته شود. گاهي مواقع تنها بايد اخم كرد و يا تنها به نصيحت اكتفا كرد ولي گاهي اين طور نيست، به مرحله اي مي رسد كه بايد فرياد زد وجان را به خطر انداخت و اين نيست مگر به خاطر اهميتي كه امر به معروف و نهي از منكر در اسلام دارد گاهي مواقع در نبود افراد مناسب از مردان براي بيداري ديگران و براي فرياد زدن و از خواب غفلت بيدار كردن، چاره اي نيست كه زناني كه اهليت امر به معروف و نهي از منكر را دارند وارد اين مرحله شوند و اين همان مقام ضرورت و يكي از مراحل اين فريضه مهم است.

شايد يكي از نكات مهمي كه از رفتار حضرت زينب (س) برداشت مي شود اين است كه زن هيچگاه عبد و ذليل و نوكر مطلق و يك شي وابزار بي ارزش نيست بلكه همين زن مي تواند همانند مرد به مرحله اي برسد كه از حريم ولايت دفاع كند و كوله بار سنگين امر به معروف و نهي از منكر و بيداري ديگران را به دوش بگيرد. براي مطالعه بيشتر در اين موارد گفته شده مي توانيد به دو كتاب ارزشمند حماسه حسيني شهيد مطهري و آذرخشي ديگر از آسمان كربلا از آيت الله مصباح يزدي، بخش امر به معروف و نهي از منكر آن مراجعه بفرماييد.

2ـ صرف در اجتماع بودن زن در جامعه از حيث شرع هرگز در اسلام نهي نشده و اسلام اجازه مي دهد كه زنان به خاطر كارها و حوائجشان به بيرون بروند ـ منتهي در عين اينكه اسلام به زن اجازه مي دهد كه براي كارهايش بيرون برود، مي گويد مواظب باش كاري از تو سر نزند كه سلامت جامعه و خودت در خطر بيفتد چه خطر روحي و چه خطر مادي و جسمي ـ فلذا مي گويد خانها مي توانند با نامحرم صحبت كنند منتهي به قصد لذت و ربيه نباشد و صداي خود را ترقيق و تلطيف نكنند و



خوف افتنان نباشد. (1) و اين نيست مگر به خاطر خود ما ـ و بايد بدانيم كه تمام دستورات اسلام نيامده مگر اينكه به نفع و فائده ما باشد هر چند خيلي اوقات حكمت آنرا نفهميم. (2)

3ـ سختگيري فوق العاده مسأله خانه نشيني كلي زن و تعصب شديد نسبت به زن از كارهايي است كه خليفه دوم انجام مي داد و بر خلاف پيغمبر (ص) عمل مي كرد و حتي همواره بر پيغمبر (ص) توصيه مي كرد كه اجازه نده دكه زنانش بيرون بروند. (3)

4ـ توصيه اسلام به خانه نشيني زنان بصورت مطلق نيست بلكه مربوط به بعضي موارد است. در بسياري از موارد زنان مي توانند در بيرون از خانه حضور خود را نشان دهند مثل تحصيل و تدريس، فعاليت هاي مخصوص زنان، پزشكي و خدمات درماني در قسمتهايي كه خاص زنان است. و در بعضي موارد حضور زنان در جامعه واجب مي شود نظير حكم جهاد در صورتي كه شامل زنان هم بشود و اين مورد در شكل گيري و پيروزي انقلاب و نيز در دفاع مقدس و بعد از آن به وضوح در جامعه اثبات شد. پس آنگاه كه دختر علي (ع) خطبه مي خواند و حكومت يزيد را رسوا مي كند در مقام جهاد و دفاع از حريم اسلام است آنگاه كه در خانه مي نشيند تا چشم نامحرم بر او نيفتد در مقام حفظ ارزشهاي الهي و انساني است.

خداوند متعال همه ما را با احكام و مسائل نوراني و سعادت بخشش هرچه بيشتر آشنا و نسبت به آنها عامل واقعي قرار بدهد انشاء الله.





















منابع و مآخذ:

1ـ احكام روابط زن و مرد، ص141؛ مسئله حجاب، ص210

2ـ فلسفه اسرار احكام، ج2، محمد وحيدي

3ـ مسئله حجاب، ص210